نذار تویِ دلت سردی بشینه ، گُلِ من
نذار اشکاتو هر کی ببینه ، گُلِ من
نذار اینا واست نقش بازی کنن ، گُلِ من
نذار دنیاتو نقاشی کنن ، کُلِ شهر
گُلِ من میشم زخمِ رو تنت
حرفِ رو لبت ، رنگِ تو شبت
قسم به همین اشکِ رو صفحه
فرقی نداره دردِمون همه
تو که ریشَت گُلم واسه همین خاکه
میدونی عاشقی چه عاقبتی داره
قلبِ پاکت تنها چیزیه که داری
نذار اون هم همش مالِ کسی باشه آره
دلم نمیخواد بخوابم و شاید راستشو بخوام بگم اینه که میترسم بخوابم ...
اوضاع داره روز به روز سخت تر میشه
مثلا رفتن مادربزرگم به تهران و خب وابستگی ما بهش ...
رفتن دایی به تهران ...
و بابا و عمویی که اذیت شدن !
و منی که مردم با اون سیلی که برای اولین بار خوردم و صورتی که کبود شد ...
و من تصمیم گرفتم تا ابد فراموش نکنم:)
و وضعیت بدنی که دکتر هشدار های جدی داد! و من سخت دارم میجنگم که خوب باشم و دارم التماس میکنم به تمام اعضای بدنم برای یک ساعت پیاده روی اذیت نشن تا ادامه بدم ... تا خوب بشه اون دوستشون که مشکل داره؛)
و من یکم اوضاع داره برام زیادی سخت میشه و اگر نمی نویسم چون دوست ندارم همش غم باشه ...
و اما خبر خوب اینکه میخندم و خوبم و دارم میجنگم تا اوضاع رو درست کنم و کم کم بشه اونی که میخوام
خداروشکر اون بالایی هم حواسش بهمون هست... و من بودنش رو حس میکنم:)
نمیدونم اگر خدا نبود باید چکار میکردم بعد از اون بالایی احتمالا خدای روی زمین مادرمه ...
و مامان بعد از ۴ روز مرخص شد و خوبه که ادم اشنا داشته باشه تو هرجایی و این داستانا ... کرونا نبود ولی یک ویروس دیگه بود ک گویا جدیده و باعث تکون خوردن مایع میانی گوش میشه و اون حال بد ... و البته ویتامین ب هم بی تاثیر نبود ... و من تو اون چهار روز هر لحظه مردم و زنده شدم و نمیدونم چقدر اشک ریختم!
مامان که اومد مجبورش کردم استراحت مطلق بشه و چقدر سخته کار مامانا! ادم وقت کم میاره انگار خدا بهشون یک نیروی جادویی میده که همه کارا رو میکنن و بعدش بازم برای خانوادشون وقت میزارن و و بعد کیلو کیلو محبت خرجشون میکنن ... من که نتونستم اون مدلی باشم نمیدونم که اگر یه روز مادر بشم میتونم مثل مامان باشم یا نه !
این یک ماه روال همین بود و من درسم همچنان مونده بود و شروع نکرده بودم
و تا دیروز ... اره از دیروز تا حالا شروع شده
و بارش باران قشنگی که خط کشید روی تمام پیش بینی های خشکسالی و من اعتقاد دارم چون مردم میدونستند خشکسالیه اکثرا دعای بارش میکردند و هنگام بارش همه شکر کردند و حقا که شکر نعمت نعمتت افزون کند و خدایا شکر :)
و دوست مجازی که الان ۸ساله همو میشناسیم و مشاور هستش و تمام دانسته ها و تجربیاتش رو در اختیارم گذاشت و خالصانه کمکم کر و من تا ابد لطفش رو فراموش نمیکنم:)
دیگه چیزی یادم نمیاد:)
